Δημητρακη καλο ταξιδι. Θα σε θυμομαστε παντα.
Ηταν παιδι εξω καρδια. Με το χαμογελο παντα στα χειλη. Λες και μονο αυτα τα παιδια κυνηγαει ο χαρος. Αφησε την ζωη του πανω στην ασφαλτο. 23 χρονων παλικαρι δεν ειχε ομως πιγμενο μυαλο. Δεν μπορουσε να φανταστει οτι οι σουζες μπορει να του κοστισουν. Του κοστισαν. Δεν ξερω τι να πω. Αφησε την ζωη του στο "Σταυρί". Ετσι λεμε το σημειο αυτο οι Μεσοτοπιτες. Λογο του σταυροδρομιου. Τωρα εχουμε εναν ακομη λογο. Ειμαι χαλια. Τον εβλεπες να χορευει και ανοιγε η ψυχη σου. Εδινε ζωντανια σε ολους μας. Ολο το χωριο ειναι αναστατο. Μιλησα με αλλα παιδια και μου ειπαν οτι θα παν στο νησι να τον αποχαιρετησουν. Εγω δεν μπορω, δουλευω και εχω και εργαστηρια στη σχολη. Ο Δημητρης ομως δεν παρεξηγει κανεναν. Θα θυμαμαι παντα αυτο το απταλικο που ειχαμε χορεψει ενα Αυγουστιατικο βραδυ στο χωριο:Χάρε μπαμπέση σταυρωτήγιατί μας το 'κανες γιατίΠήρες απ΄την παρέα μαςτο πιο καλό παιδί
καλο ταξιδι...
Το γκαζι τερμα κολλημενο
ΑπάντησηΔιαγραφήκοντρα στο ρευμα των καιρων
κι ενα φεγγαρι λυπημενο
στην ασφαλτο των στεναγμων
και λγα μετρα παραπερα
μια διαλυμενη μηχανη
καθως ξημερωνε η μερα
αγγελοι εκλαιγαν στη γη
αποψε ενα παλικαρι
χαθηκε μες στην παγωνια
εγιν' ο δρομος μαξιλαρι
και του χαϊδευει τα μαλλια
αποψε ενα παλικαρι
δεν θα γυρισει σπιτι του
εγιν' η νυχτα ενα σεντονι
και τυλιξε τη λυπη του
Νοτης Σφακιανακης - Αποψε
:-(((((
ΑπάντησηΔιαγραφή"Πέρασες κι εσύ σαν διάττοντας απο τούτη την πόλη γράφοντας τη δική σου εκλειπτική τροχιά...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜετά απο πολύ καιρό οι περισσότεροι δεν θα σε αναπολούμε στη μνήμη μας... Θα μας θυμίζουν ίσως την ύπαρξή σου τα μαρσαρίσματα των μοτοσυκλετών στην παραλιακή λεωφόρο τις ζεστές καλοκαιριάτικες νύχτες... "
Πριν 2 χρόνια έχασα κι εγώ τον πρώτο μου εξάδελφο (31) από τροχαίο με μοτοσυκλέτα... στην Αναπαύσεως (σύμπτωση το όνομα?) στο μπραχάμι. Ούτε σούζες ούτε τίποτε... (είχε μεγαλώσει κι είχε "ηρεμήσει"...)