Κυριακή 9 Μαΐου 2010

Οπως παλια

Καθως γυρνουσα απο τη δουλεια σκεφτομουν ποσο καιρο εχω να γραψω εδω οπως παλια... Παρατηρωω οτι εχω αλλαξει υφος και το εχω κανει πολυ πιο light το υφος των ποστ μου. Και για να πω την αληθεια δεν ξερω γιατι. Μου εχει λειψει ομως!

Εχετε παρατηρησει τελευταια πως εχει παγωσει το χαμογελο πολλων? Αυτων που ζουσαν στον κοσμο τους και τωρα βλεπουν οτι αυτο που ακουγε σαν μουρμουρα απο τα δελτια ειδησεων τωρα αρχιζει να τον επηρεαζει αμεσα! Για να γινει αυτο βεβαια επρεπε να ανοιξει μια τρυπα στην τσεπη του ωστε να μην μπορει να σταθει εκει τιποτα!! Εγω παλι τωρα αρχιζω να γελαω!! Και αυτο γιατι ποτε δεν ειχα στο αιμα μου αυτον τον ωχαδερφισμο που μας εχει φαει ολους κατι που οφειλω στους γονεις μου. Για να σας δω λοιπον εσας που απο το ξυσιμο δεν σας εχει μεινει νυχι! Τα πραγματα στην αγορα εργασιας ειναι κατι παραπανω απο δυσκολα. Οσο μαθαινω οτι παιδια που τελειωσαν την σχολη μου και εχουν κανει και τη θητεια τους δεν βρισκουν δουλεια ενω ψαχνουν συνεχως με στενοχωρει... Οι καθηγητες μας το εχουν πει... "να κανετε κατι δικο σας". Ευκολο να το λες.... αν ημασταν σε αλλη χωρα θα ακουγοταν τελειως διαφορετικο. Στο μυαλο μου τρεχουν πολλα... αλλα επειδη ειναι μακρυα και δεν μπορω να κανω κατι τωρα... προτιμω να σκεφτομαι που θα κανω τις περιορισμενες διακοπες μου φετως το καλοκαιρι...  Σιγουρα θα ειναι διαφορετικο απο τα προηγουμενα για εμενα, πολυ πιθανο να ειναι εξισου καλο ή και ακομα καλυτερο!

Να ευηθω καλα κουραγια στα παλικαρια που τις επομενες μερες μπαινουν στρατο! Τρεις φιλοι μου ξεκινανε την θητεια τους και θελω να τους ευχηθω πανω απ' ολα ψυχραιμια, κουραγιο και υπομονη. Ουτε οι πρωτοι ειναι ουτε οι τελευταιοι. Θα ακολουθησω κι εγω σε λιγο καιρο...

Υ.Γ. Αξιζει να ριξετε μια ματια στο παρακατω ποστ του Dreamon του οποιο το διαγραμμα ειναι παραστατικοτατο και μπορουμε να κανουμε πολλες πολλες σκεψεις.... >>κλικ<<

καλη σας νυχτα και να προσεχετε!!


5 σχόλια:

  1. Από την εμπειρία μου στην αγορά εργασίας ένα έχω να πω: Συμφωνώ απόλυτα με τους καθηγητές σου. Εξάντλησε κάθε πιθανότητα/ευκαιρία να κάνεις κάτι δικό σου.

    Μπορεί να σκίζεσαι στη δουλειά και να έχεις άλλου είδους άγχη αλλά τουλάχιστον δεν θα έχεις κάποιον κομπλεξικό πάνω από το κεφάλι σου να μην αναγνωρίζει καμία προσπάθεια σου.

    Για μισθούς, ώρες εργασίας κτλ δεν χρειάζεται να τα πω, τα γνωρίζεις κι εσύ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πωπω φίλε μου μαύρισες την καρδιά τελειώνει και η δική μου αναβολή οσονούπω γαμώτο.
    Καλά κουράγια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ψάχνω 10 μήνες τώρα για δουλειά και δεν βρίσκω..
    μήπως να πάω φαντάρος???
    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Έχεις απόλυτο δίκιο, είναι πολύ δύσκολα τα πράγματα... Πρίν από κάποια χρόνια η ιδεα του να μείνω μόνη μου, να νοικιάσω σπίτι κλπ, μου φαινόταν τέλεια! Όμως όσο βλέπω αυτή την κατάσταση που επικρατεί, που δεν προλαβαίνεις να δεις λεφτά στα χέρια σου και πάνε σε δόσεις, σε οτε, δεη κλπ που συνεχώς αυξάνονται, είναι παλούκι, και με στεναχωρεί που δεν θα μπορέσω ποτέ να κάνω αυτό που ήθελα από κοριτσάκι...
    Και μην νομίζεις όμως ότι και η δική σου δουλειά θα είναι χαλαρή.. Θα έχεις κ εκεί τόσα να πληρώσεις (ΤΕΒΕ, ΦΠΑ, ενοίκιο μαγαζιού αν έχεις) και δεν θα ξέρεις και αν θα έχεις πάντα δουλειά, που στο τέλος θα πεις μακάρι να είχα τουλαχιστον το μισθό μου... Ουφ, σ'αφήνω... Καλή θητεία σε όλα τα παιδιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή