Απο καιρο εχω παρατηρησει οτι αν ξυπνησω με ενα τραγουδι, θα μου κολλησει και θα το τραγουδαω για την υπολοιπη μερα! Σημερα λοιπον ξυπνησα με ενα υπεροχο τραγουδι του οποιου τα λογια δεν ειχα παρατηρησει ποτε. Ο ακροβατης του Μιλτου Πασχαλιδη ή καλυτερα των Χαίνηδων, οπως λεγοταν το συγκροτημα που τραγουδουσε τα προηγουμενα χρονια. Πιθανον να μην το εχετε ξανακουσει, κι εγω πρωτη φορα το ακουσα στην συναυλια του Πασχαιδη που παρακολουθησα πριν λιγο καιρο στο θεατρο Βραχων. Εκει λοιπον καταλαβα ποσο υπεροχα τραγουδια εχει πει αυτος ο ανθρωπος! Δεν ειναι καλοκαιρινο, δεν ειναι καν ευθυμο αλλα πιστευω οτι αξιζει την προσοχη μας.
Στίχοι: Δημήτρης Αποστολάκης
Μουσική: Δημήτρης Αποστολάκης
Πρώτη εκτέλεση: Χαΐνηδες
Για ιδέστε όλοι τον ακροβάτη που τραμπαλίζεται
για ιδέστε όλοι τον ξενομπάτη πως δε ζαλίζεται
Για ιδέστε τον ακροβάτη που κι όταν πέφτει γελά
και ποτέ δε κλαίει, ποτέ δε κλαίει
Για ιδέστε που χει το ερημοπούλι αίμα στο φτερό
πετά κι ας το βρε θανάτου βόλι, κόντρα στον καιρό
Με τον καιρό να ναι κόντρα, έχει τιμή σαν πετάς
να μένεις μόνος, να μένεις μόνος
Για ιδέστε όλοι δέστε και μένα άλλο δε ζητώ
που χω στους ώμους φτερά σπασμένα και ακροβατώ
Γύρισε κάτω η μέρα κι ακόμη εσύ να φανείς
μην κλαις πουλί μου, μην κλαις πουλί μου
Να το αφιερωσω στον κολλητο μου που σημερα παρουσιαστηκε στη Σπαρτη
...και σ' εμενα. Και ελπιζω να μην με περιγραψει αυτο το κομματι τον χειμωνα που μας ερχεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου