Οσο μεγαλωνεις παιρνεις παραδειγματα. Βλεπεις ανθρωπους και λες μακαρι να εφτανα εκει που ειναι αυτος. Βλεπεις αλλους και λες δεν προκειται να κανω ποτε αυτο που κανει εκεινος. Παρατηρεις συμπεριφορες ακους περιπτωσεις... Οταν αρχιζεις να διαπιστωνεις οτι εχεις αρχισει να κανεις αυτα που κοροιδευες παλιοτερα... πιστεψτε με δεν ειναι καθολου ωραιο συναισθημα!
Τοτε βεβαια τα εβλεπα απλα, λογικα, ξεκαθαρα. Τωρα ομως ζουμε στον καιρο του παραλογισμου! Αν ανακατεψεις και το συναισθημα... κλαψ' τα Χαραλαμπε. Ποια ειναι η λυση? Να ξαναγυρισω στον παλιο, απλο (και συχνα παιδικο) τροπο σκεψης? Δεν νομιζω. Ισως ομως να χρειαζεται να επαναφερω καποιες ιδεες... ο χρονος θα δειξει... και οι επιλογες μου.
είσαι μικρούλης ακόμα. Όταν φτάσεις στα χρόνια μου θα καταλάβεις πως όσο κι αν νομίζεις πως οι απόψεις και τα πιστεύω σου είναι ξεκάθαρα, κάποια από τα λάθη που πίστευες ποτέ δεν θα κάνεις, είναι αναπόφευκτο πως θα τα κάνεις. έτσι είναι η ζωή.
ΑπάντησηΔιαγραφήτα λάθη όσο κι αν σου φαίνονται τραγικά τη στιγμή που γίνονται, σε πάνε μπροστά ;)
ΑπάντησηΔιαγραφήτώρα όσον αφορά την παιδική σκέψη, μια χαρά ξεκάθαρη είναι..
εμένα μου πάει, αρκεί να μην συνοδεύεται και απο την αντίστοιχη συμπεριφορά ;)
Εγω παντως οταν ημουν μικρος ειχα ονειρο να μεγαλωσω τωρα που μεγαλωσα θελω να ξαναγινω παλι μικρος. Ανωμαλιες ειναι αυτες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟσο για την παιδικοτητα συμφωνω με τη Miss Pink απο πανω μου.
Σας ευχαριστω παρα πολυ για τα σχολια σας!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠιστευω οτι τον επομενο καιρο θα κανω τις σωστες επιλογες. Ξερω ποιες ειναι, συνηθως αυτο ειναι το δυσκολο. Να τις εντοπισεις!
Συμφωνώ με τον Μανόλο.
ΑπάντησηΔιαγραφή