Φουσκώσαμε από... υπερηφάνεια

Μύρισε καλοκαίρι και ο καιρός μας φτιάχνει και την διάθεση! Νομίζω ότι τώρα είναι που το χρειαζόμαστε περισσότερο από κάθε άλλη φορά!

Δεν ξέρω αν καταλάβατε κάτι από εθνική επέτειο ή αν νιώσατε κάποια ξεχωριστή εθνική υπερηφάνεια... Εγώ πάντως δεν ασχολούμαι πλέον με τα πανηγύρια που στήνουν δυο φορές τον χρόνο. Κάποτε μου άρεσε, πλέον όμως βλέπω πως αντιμετωπίζεται ο θεσμός των παρελάσεων από "επίσημους", παρελαύνοντες, και θεατές, και δεν βρίσκω λόγο να ασχοληθώ. Είναι προτιμότερο να μάθεις δυο πράγματα για την ιστορία της Ελλάδας τα οποία θα εκτιμήσεις και θα σε κάνουν καλύτερο άνθρωπο παρά να παρακολουθείς αυτά τα πανηγυράκια!

Μέσα στα έξι χρόνια γυμνασίου και λυκείου ήμουν τυχερός γιατί οι καθηγητές που μου δίδασκαν ιστορία έκαναν πολύ καλά την δουλειά τους και με βοήθησαν να την συμπαθήσω και να διαβάζω όχι μόνο για έναν αξιοπρεπή βαθμό αλλά και γιατί μου κέντριζε το ενδιαφέρον. (Η μόνη εξαίρεση καθηγητή ήταν ένας αριστερός στην ΄γ γυμνασίου.) Βέβαια τελικά επιβεβαίωσε τον κανόνα του θηλυκού γένους με έναν πολύ κακό βαθμό στις πανελλήνιες για τον οποίο ακόμα αναρωτιέμαι...

Κι επειδή βλέπω ότι πολλά παιδιά (λυκειόπαιδα) αναρωτιούνται ποιός είναι ο λόγος να διαβάσουν ιστορία, θέλω να πω ότι είναι τυχεροί που δεν την δίνουν αναγκαστικά στις πανελλήνιες εξετάσεις κι έτσι μπορούν να την διαβάσουν μονάχα για την πάρτη τους! Γιατί επαναλαμβάνω ότι σε κάνει καλύτερο άνθρωπο (και όχι πατριώτη). Γιατί η ιστορία επαναλαμβάνεται και το βλέπουμε συνεχώς! Ίσως το διαπιστώσουν αργότερα. Ποτέ δεν είναι αργά.

Καλό σαββατοκύριακο και χρόνια πολλά στους εορτάζοντες!