Γιά ακούστε και κάτι διαφορετικό, να εμπλουτίσετε και το λεξιλόγιό σας... τρελή ροκιά!!
Μουσική: Γιώργος Στεφανάκης
Στίχοι: Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου
Πρώτη εκτέλεση: Μιχάλης Ζαμπέτας
Άλλη εκτέλεση: Αργυρώ Καπάρου <<<ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΣΤΙΚΟ!!
Είχα ένα μπάρμπα εγώ νταή
Το ξακουστό τον Παναή
Καμάρι κι ασικλίκι (λεβεντιά)
Λάζο (μαχαίρι) στη μέση του χωστό
Μουστάκι μαύρο γυριστό
Καφέ αμάν και αγαπητιλίκι
Είχε σκοτώσει τσαντιρμά (Τουρκική Αστυνομία)
Όταν περνούσε κατιρμά (λαθραία καπνά)
Μπροστά από το καρακόλι (αστυνομικό τμήμα)
Για να γλιτώσει τα καπνά
Σκαρφάλωσε απ' τα βουνά
Και τα φευγάτισε στη πόλη
Μες τα Βουρλά κατσιρματζής (λαθρέμπορος)
αντάμης (έμπιστος, κολλητός) και κοντραμπατζής (λαθρέμπορος)
και της τουρκιάς ο τρόμος
καβάλα σε λιγνό φαρί (άλογο)
το μάτι του θόλο βαρύ
πατούσε κι έτρεμε ο δρόμος
Τσακιρισμένος (μεθυσμένος) μια βραδιά
Κι ως ήταν άντρας με καρδιά
Τον βάρεσε η τρέλα
Και μπαμ και μπουμ τις πιστολιές
Ξεσήκωσε τις γειτονιές
Κι έσπασε δυο μπορντέλα
Φτωχό σαν λάχαινε να δει
Δάκρυζε σαν μικρό παιδί
Κι ως είχε και παράδες
Μοίραζε ψώνια αγκαλιά
Κάθε Χριστού και Πασχαλιά
Στους φτωχομαχαλάδες
Η μάνα μου η Αλισαβώ
Και η νενέ (γιαγιά) μου η Τζεβώ
είχαν συχνά μπελάδες
γιατί μας βγάζαν αβανιές (ρετσινιά, δυσφήμιση)
Πως στου σπιτιού μας τις γωνιές
Κρύβαμε κατιρμάδες (είπαμε... καπνά!)
Και κάποιο δειλινό μουντό
Μας τον εφέραν σηκωτό
Στο σπίτι λαβωμένο
Με ματωμένη τραχηλιά
Σπασμένη ραχοκοκαλιά
Πολύ βαριά μαχαιρωμένο
Μεσ' τα Βουρλά κατσιρματζής
αντάμης και κοντραμπατζής
και της Τουρκιάς ο τρόμος
καβάλα σε λιγνό φαρί
το μάτι του θόλο βαρύ
πατούσε κι έτρεμε ο δρόμος
Και πρίν χάραξει η αυγή
Και πριν ο ήλιος καλοβγεί
Τον στόλιζαν στη κάσα
Τον κλαίει Τσεσμές και Αηβαλί
Τον μπάρμπα μου τον Παναγή
Πήρ' η Τουρκιά ανάσα
Τον έφαγε μια παστρικιά
Μια του παλιά αγαπητικιά
Αχ... έρημη αγάπη
Γιατί ο μπάρμπας μου θαρρώ
Κρυφά της τα 'χε από καιρό
Με την Αγγέλα του Αράπη
Και την παράλλη την αυγή
Βγάζει η Τουρκιά διαταγή
Ο κιρχανάς (πορνείο) να κλείσει
Μη σκοτωθεί κι άλλος ραγιάς
Απ΄ τα σεκλέτια της καρδιάς
Κι η Ρωμιοσύνη σβήσει
Μα σβήστηκε ο Παναής
Απ' τα κιτάπια της ζωής
Ας έχει σχώριο η ψυχή του
Αυτόν που έτρεμε η Τουρκιά
Τον έφαγε η αγαπητικιά
Και πήγε τσάμπα η ζωή του
Μεσ' τα Βουρλά κατσιρματζής
αντάμης και κοντραμπατζής
και της Τουρκιάς ο τρόμος
καβάλα σε λιγνό φαρί
το μάτι του θόλο βαρύ
πατούσε κι έτρεμε ο δρόμος
Μεγάλωσα κι εγώ που λες
Κοπέλα μες τις κοπελιές
Και Του Αηβαλιού λουλούδι
Το μπάρμπα μου δεν το ξεχνώ
Κι έκατσα αυτό το δειλινό
Και σας τον έκανα τραγούδι
Το ξακουστό τον Παναή
Καμάρι κι ασικλίκι (λεβεντιά)
Λάζο (μαχαίρι) στη μέση του χωστό
Μουστάκι μαύρο γυριστό
Καφέ αμάν και αγαπητιλίκι
Είχε σκοτώσει τσαντιρμά (Τουρκική Αστυνομία)
Όταν περνούσε κατιρμά (λαθραία καπνά)
Μπροστά από το καρακόλι (αστυνομικό τμήμα)
Για να γλιτώσει τα καπνά
Σκαρφάλωσε απ' τα βουνά
Και τα φευγάτισε στη πόλη
Μες τα Βουρλά κατσιρματζής (λαθρέμπορος)
αντάμης (έμπιστος, κολλητός) και κοντραμπατζής (λαθρέμπορος)
και της τουρκιάς ο τρόμος
καβάλα σε λιγνό φαρί (άλογο)
το μάτι του θόλο βαρύ
πατούσε κι έτρεμε ο δρόμος
Τσακιρισμένος (μεθυσμένος) μια βραδιά
Κι ως ήταν άντρας με καρδιά
Τον βάρεσε η τρέλα
Και μπαμ και μπουμ τις πιστολιές
Ξεσήκωσε τις γειτονιές
Κι έσπασε δυο μπορντέλα
Φτωχό σαν λάχαινε να δει
Δάκρυζε σαν μικρό παιδί
Κι ως είχε και παράδες
Μοίραζε ψώνια αγκαλιά
Κάθε Χριστού και Πασχαλιά
Στους φτωχομαχαλάδες
Η μάνα μου η Αλισαβώ
Και η νενέ (γιαγιά) μου η Τζεβώ
είχαν συχνά μπελάδες
γιατί μας βγάζαν αβανιές (ρετσινιά, δυσφήμιση)
Πως στου σπιτιού μας τις γωνιές
Κρύβαμε κατιρμάδες (είπαμε... καπνά!)
Και κάποιο δειλινό μουντό
Μας τον εφέραν σηκωτό
Στο σπίτι λαβωμένο
Με ματωμένη τραχηλιά
Σπασμένη ραχοκοκαλιά
Πολύ βαριά μαχαιρωμένο
Μεσ' τα Βουρλά κατσιρματζής
αντάμης και κοντραμπατζής
και της Τουρκιάς ο τρόμος
καβάλα σε λιγνό φαρί
το μάτι του θόλο βαρύ
πατούσε κι έτρεμε ο δρόμος
Και πρίν χάραξει η αυγή
Και πριν ο ήλιος καλοβγεί
Τον στόλιζαν στη κάσα
Τον κλαίει Τσεσμές και Αηβαλί
Τον μπάρμπα μου τον Παναγή
Πήρ' η Τουρκιά ανάσα
Τον έφαγε μια παστρικιά
Μια του παλιά αγαπητικιά
Αχ... έρημη αγάπη
Γιατί ο μπάρμπας μου θαρρώ
Κρυφά της τα 'χε από καιρό
Με την Αγγέλα του Αράπη
Και την παράλλη την αυγή
Βγάζει η Τουρκιά διαταγή
Ο κιρχανάς (πορνείο) να κλείσει
Μη σκοτωθεί κι άλλος ραγιάς
Απ΄ τα σεκλέτια της καρδιάς
Κι η Ρωμιοσύνη σβήσει
Μα σβήστηκε ο Παναής
Απ' τα κιτάπια της ζωής
Ας έχει σχώριο η ψυχή του
Αυτόν που έτρεμε η Τουρκιά
Τον έφαγε η αγαπητικιά
Και πήγε τσάμπα η ζωή του
Μεσ' τα Βουρλά κατσιρματζής
αντάμης και κοντραμπατζής
και της Τουρκιάς ο τρόμος
καβάλα σε λιγνό φαρί
το μάτι του θόλο βαρύ
πατούσε κι έτρεμε ο δρόμος
Μεγάλωσα κι εγώ που λες
Κοπέλα μες τις κοπελιές
Και Του Αηβαλιού λουλούδι
Το μπάρμπα μου δεν το ξεχνώ
Κι έκατσα αυτό το δειλινό
Και σας τον έκανα τραγούδι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου