Την φράση την πρωτοάκουσα πριν από χρόνια σε έναν στίχο των Active Member στο κομμάτι "Αύριο" και μου έκανε αρκετή εντύπωση ώστε να ψάξω να βρω τι είναι η ημέρα της Μαρμότας. Η φράση λοιπόν έμαθα ότι χρησιμοποιείται για να περιγράψει την καθημερινή επανάληψη και την μόνιμη ρουτίνα σε υπερβολικό βαθμό.
Κι έτσι μερικά χρόνια μετά έρχεται η στιγμή να την ζήσεις. Μέσα σε ένα στρατόπεδο, μέσα στα μαγειρεία του στρατοπέδου. Δεν λέω οτι έχω βαρεθεί ήδη και οτι κάνω τα ίδια και τα ίδια. Αυτό είναι κάτι όμως που πρόκειται να συμβεί. Για καλή μου τύχη (?) ως προς την βαρεμάρα μου ήρθε εντολή να πάω για ένα μήνα για εκπαίδευση ΣΠΕΝ στην Κόρυνθο κι έτσι απο την μία θα αλλάξω κάπως παραστάσεις και καθημερινότητα, απο την άλλη θα χρειαστεί και πάλι προσπάθεια να προσαρμοστώ στο 5ο κατα σειρά στρατόπεδο που επισκέπτομαι.
Σήμερα έφτασα το 40% της θητείας μου. Περνάει ο καιρός...
Υ.Γ. Στο κομμάτι ακούγεται και ένας απο τους αγαπημένους μου στίχους, ο δεύτερος από τους τέσσερις που έχω και στην εικόνα της κεφαλίδας του blog.
Υ.Γ. Στο κομμάτι ακούγεται και ένας απο τους αγαπημένους μου στίχους, ο δεύτερος από τους τέσσερις που έχω και στην εικόνα της κεφαλίδας του blog.
Έλα κομπλέ είσαι. Δεν θέλω παράπονα
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτά τα εποικοδομητικά σου σχόλια με τρελαίνουν!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντα! Δεν έχεις τι να κάνεις και γράφεις για μαρμότες και μπαρμπούτσαλα
ΑπάντησηΔιαγραφήωω μπαρμπούτσαλα! είχα τόσο καιρό να τη δω γραμμένη αυτή τη λέξη!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραία είναι η Κόρινθος καλέ, έχει τίποτα καλό να μας φέρεις;
Φιλί μεγάλο! :*
Α, και το τραγούδι είναι από αυτά που μου θυμίζουν τον αδερφό μου, και ειδικά το "σε βλέπω" στην αρχή..
ΑπάντησηΔιαγραφήme lene dhmhtrh kai epanalamvanomai
ΑπάντησηΔιαγραφήΟικογενειακή υπόθεση τα σχόλια!! :ΡΡ
ΑπάντησηΔιαγραφήahahah twra to proseksa... eyxtyxws pou o markos den exei blog kai o stef to xei kleisei..
ΑπάντησηΔιαγραφή