Ξεφευγοντας

Για εναν ανθρωπο 24 χρονων που περναει τις μερες του μεσα σε ενα στρατοπεδο η επικοινωνια με τον εξω κοσμο ειναι βαθια ανασα! Πιστευω πραγματικα οτι χωρις κινητο με internet η θητεια ειναι διαφορετικη κατα ενα μεγαλο μερος. Το ψυχολογικο. Ειδικα τελευταια περναω πολυ χρονο με το κινητο κυριως στο twitter οπου μιλας, κανεις πλακα, ενημερωνεσαι, και να μην γελιομαστε, χωρις να το επιδιωκεις ψιλοφλερταρεις κιολας. Ειναι μεγαλη υποθεση να εχεις στην τσεπη σου μια διεξοδο που θα σου ταξιδεψει την σκεψη για λιγο χρονο μακρια απο το στρατοπεδο. Ταυτοχρονα ομως δεν σημαινει οτι θα σε οδηγησει να σκεφτεσαι τα προβληματα που θα αντιμετωπισεις μετα την απολυση. Χωρις το κινητο βαζεις το νου σου να τρεχει οπου θελει εκεινος και με τις παρουσες συνθηκες στην χωρα το πιο λογικο ειναι να σου μαυρισει η καρδια...
Για να μην κανω τον εξυπνο τον ιδιο ρολο μπορει να παιξει κι ενα καλο βιβλιο. Το οτι θα σου ταξιδεψει την σκεψη ειναι το Α και τω Ω για να διατηρησεις την ηρεμια σου εδω μεσα. Προσωπικα εμενα με.συναρπαζει πολυ η χρηση του ιντερνετ γιατι μπορω καλη ωρα να γραψω κατι δικο μου, μια γνωμη, μια εξυπναδα, τον πονο μου βρε αδερφε!!
Ειναι απο τις περιπτωσεις που χαιρομαι που ζω το 2012. Εστω, τις ελαχιστες αυτες περιπτωσεις...

Παω για καφε στο  ΚΨΜ με καλη παρεα!! ;-) Τα λεμε!