Σε νεκρό χρόνο

Ήθελε να βγει λίγο από το σπίτι χωρίς να έχει κάπου να πάει. Απλά ήθελε να τον χτυπήσει λίγος φρέσκος αέρας και να μείνει λίγο μόνος του. Δεν πήρε κινητό μαζί του, ούτε χρήματα. Μόνο κλειδιά. 

Βγήκε στον κήπο έβαλε μπροστά την μηχανή ανοίγοντας το γκάζι μέχρι τα μισά.

Μόλις τον ικανοποίησε ο μεταλλικός ήχος που ξεχύθηκε από την εξάτμιση το έκλεισε.

Καβάλησε, άναψε τα φώτα και ξεκίνησε να ανεβαίνει τον επαρχιακό δρόμο σαν να μην υπήρχε αύριο! 

Στις παρυφές του πευκόφυτου βουνού θέλησε να σταματήσει σε ένα ξέφωτο. Ήταν αρκετά μακρυά πλέον. Άφησε την μηχανή να κυλίσει μέχρι την άκρη του γκρεμού. Του άρεσε πολύ η θέα, αν και η απαλή ομίχλη του θάμπωνε κάπως το κάδρο. Κατέβηκε, κάθισε σε μια πέτρα κι έστριψε ένα τσιγάρο. Το άναψε με σπίρτο.

 Ήταν πλέον μόνος του.

Μόνος του... αλλά αριστερά του έβλεπε τον εαυτό του! Δυόμιση μέτρα πιο πέρα! Από ένα παράλληλο σύμπαν ίσως... Μετά από καιρό είδε ξανά τον εαυτό του από την σκοπιά του τρίτου προσώπου. Ο χρόνος λες και σταμάτησε.

Τον κοίταζε και δεν τον λυπόταν! Τον παραδέχτηκε για όλα όσα είχε πετύχει! Τις επιλογές, τους στόχους, τις αποφάσεις, τις κατακτήσεις του. Δεν θα μετάνιωνε ποτέ για κάτι!

Καθαρός, διαυγής, πάντα καλοπροαίρετος.

Άρχισε να βρέχει....

Καλό χειμώνα και ότι καλύτερο σε όλους σας!

Το post ίσως είναι λίγο στα πρότυπα του Μαγικού Αυλού... Dreamon καλό χειμώνα ξεχωριστά!