Να λοιπόν που αυτό που σας έλεγα γίνεται πραγματικότητα φίλοι... Και πάλι πίσω από τον κειμενογράφο του blogger μετά από πολύ πολύ καιρό!! Το εντυπωσιακό είναι οτι έχω και την όρεξη να το κάνω σε αντίθεση με κάποιες από τις τελευταίες αναρτήσεις μου που ήθελα μεν να παραθέσω το θέμα αλλά δεν είχα ιδιαίτερη όρεξη να αναλύσω...
Από τον τίτλο και μόνο πάει κάπου το μυαλό σας... ή για καφέ ή για γλώσσα θα πούμε. Από καφέ να σας πω δεν έχουν αλλάξει και πολύ τα πράγματα... Μέτριο τον πίνω χρόνια τώρα... πότε espresso πότε nes... και το γυρνάμε γρήγορα γρήγορα σε ζεστό μετά το καλοκαίρι γιατί οι αμυγδαλές δεν αστειεύονται...
...η γλώσσα πάλι μπορεί να αστειευτεί! (πώς τα λέω...)
Δεν θα πούμε λοιπόν για καφέ. Θα πούμε για την γλώσσα απόψε... Όχι σαν όργανο του ανθρώπινου σώματος. Αυτό έχουμε μάθει να το δουλεύουμε όλοι πολύ καλά από μια ηλικία και μετά, για πολλούς λόγους, βιοποριστικούς, χρηστικούς ή και απλά ηδονικούς... ;)
Η γλώσσα λοιπόν σαν μέσο επικοινωνίας.
Τι να μας πεις τώρα ρε μηχανικέ για την γλώσσα??
Όχι ρε μάγκα, δεν θα γράψω τίποτα το επιστημονικό. Αυτό ας το κάνει ένας γλωσσολόγος. Εγώ θα σου πω για την γλώσσα που μιλάω και την γλώσσα που ακούω στο περιβάλλον μου.
Καλώς ή καλώς (ξεκάθαρα) όλοι σε τούτη δω τη γωνίτσα του πλανήτη μιλάμε την ελληνική! Και αν δεν είστε σίγουροι για το πόσο καλώς, γνώμη μου είναι καλύτερα να την ψαχουλέψετε λίγο παραπάνω. Είναι γοητευτικότατη και αυτό που με έχει εντυπωσιάσει είναι οτι έχει άμεση σχέση με την φύση, με την πλάση, με τον πραγματικό κόσμο. Κάτι που άλλες γλώσσες δεν το έχουν. Δεν θα αναλωθώ εκεί, ας το κάνει κανας Αδονις. Απλά συμφωνώ.
Γλώσσα λοιπόν είναι το μέσο με το οποίο επικοινωνούμε εμείς οι άνθρωποι κι έχει δυο μορφές, γραπτή και προφορική. Και οι δύο τρόποι όταν χρησιμοποιούνται εντέχνως ομολογώ οτι είναι γοητευτικότατοι! Εγώ είχα γοητευθεί και παλιότερα από ένα βιβλίο πχ... Δεν περίμενα όμως οτι θα γοητευτώ ποτέ από μια κοπέλα μικρότερή μου η οποία λόγο της επιστήμης που διάλεξε να σπουδάσει έφτασε να μιλά με έναν τόσο "ποικιλόχρωμο" τρόπο. Ήταν ακριβής, εύστοχη και με πολύ ευθύ τρόπο σου μετέδιδε αυτό που είχε στο μυαλό της. Εξαιρετικό παιδιά! Μαγεύτηκα και κόμπλαρα για λίγο να ομολογήσω. Πολύ όμορφο χαρακτηριστικό που ανακάλυψα λίγο μετά ήταν και οτι μιλούσε με αντίστοιχη ομορφιά και την πιο "βρώμικη" καθομιλουμένη! Όλο αυτό λοιπόν μαζί με κάποιες κουβέντες και διαφωνίες που είχαμε, μου δημιούργησαν τον προβληματισμό τον οποίο καταθέτω και δίνω μορφή αυτή τη στιγμή.
Μπορείς να μιλήσεις ευγενικά. Μπορείς να μιλήσεις απότομα. Μπορείς πρόστυχα, μπορείς ζεστά, ψέφτικα, προσποιητά, εγκάρδια ή διεκπεραιωτικά..... Αυτή είναι η μία όψη. Όταν συνομιλούν όμως είναι τουλάχιστον δύο άνθρωποι. Οπότε αντίστοιχα για να μπορέσει να μεταφερθεί αυτό που θέλεις με τον τρόπο που θέλεις και με την μορφή που το αναπαράγεις πρέπει και ο αποδέκτης να έχει συντονιστεί στην δική σου συχνότητα. (Βγήκε πάλι ο μηχανικός από μέσα μου.) Για να το κάνω πιο λιανά λοιπόν όταν λέω συχνότητα δεν εννοώ επίπεδο γνώσης της γλώσσας. Αν δεν καταλαβαίνει το κοινό σου μιλάς πιο απλά. Εννοώ εμπιστοσύνη!! Όταν ο συνομιλητής σου είναι έμπιστος και σε ενδιαφέρει τότε ανοίγεις τα αυτιά σου (και τα μάτια σου) και τον ακούς. Και θα μπεις στην διαδικασία να απαντήσεις και να συνεχίσεις αυτό το το όμορφο παιχνίδι απολαμβάνοντάς το! Αν δεν υπάρχει εμπιστοσύνη και ενδιαφέρον, όσο ωραίο αμπαλάζ και να έχει το πακέτο δεν το ανοίγεις. Περιττό να σας πω ότι δεν κουράστηκα ποτέ να ανοίγω πακέτα!
Επίσης αυτό που μπορούμε να πούμε είναι οτι από τον τρόπο που χρησιμοποιείται η γλώσσα δηλώνει για τον ομιλητή προθέσεις, νοοτροπία, καταγωγή, θρησκεία, διάθεση. Πάντα βέβαια ο καλός χειριστής της γλώσσας θα μπορέσει να προσποιηθεί πράγματα όταν χρειαστεί! Η πλάνη είναι κάτι εύκολο για έναν καλό χειριστή της γλώσσας.
Οπότε από αυτό κρατάμε ότι η καλή χρήση της γλώσσας είναι γοητευτικότατο, τιμητικότατο, για πολλούς απαραίτητο επαγγελματικά άρα και στη ζωή, δεν είναι αυτοσκοπός όμως. Σε τούτο τον κόσμο ήρθαμε να ζήσουμε και να αλληλεπιδράσουμε και όχι να μάθουμε άψογα τον τρόπο να επικοινωνούμε. Η επικοινωνία είναι κομμάτι της αλληλεπίδρασης.
Κάπου διάβασα έναν γλωσσολόγο να κατακρίνει όσους χαρακτηρίζουν την γλώσσα ως ζωντανό οργανισμό. Θα το δεχθώ γιατί καλό είναι να είμαστε ακριβείς πότε πότε αν και ο παραλληλισμός είναι εμφανής! Οι γλώσσες γεννιούνται γερνούν και πεθαίνουν, έχουν συγγένειες μεταξύ τους, προγόνους κι απογόνους. Θα δεχθώ όμως το επιχείρημα οτι μια γλώσσα δεν αλλάζει για να προσαρμοστεί σε νέα δεδομένα. Η γλώσσα αλλοιώνεται. Και μόνο απομάκρυνση είναι αυτό από την περίοδο της γέννησής της.
... μόλις θυμήθηκα έναν στίχο τους Θανάση που λέει...
Ο Χομαγιούν και ο Βακάρ, στο βάσανο του δρόμου
Παντού συρματοπλέγματα, μα αλήθεια ποιος πιστεύει
πως με τα φράγματα κρατά την ώσμωση του κόσμου
Δεν υπάρχουν πλέον συρματοπλέγματα φίλοι... η όσμωση είναι δεδομένη. Ξεκίνησε από καιρό και ο ρυθμός αυξάνεται σταθερά! Μαζί με την όσμωση των λαών θα υπάρξει και όσμωση ηθών,συνηθειών και εθίμων.... και γλωσσών!!!! Δεν θα προλάβουμε σημαντικές αλλαγές εμείς αλλά δεν παίρνω όρκο για μετά....
Ένα άλλο πραγματάκι που θέλω να πω είναι οτι η γλώσσα είναι σίγουρα ζωντανή μέσα μας, στον καθένα ξεχωριστά! Εγώ έχω ένα ζωάκι μέσα μου που είναι η γλώσσα μου. Αυτό για να είναι υγιές χαρούμενο, δημιουργικό και τσαχπίνικο τέλος πάντων πρέπει να το ταΐζουμε να το ποτίζουμε, να παίζουμε μαζί του και να ασχολούμαστε γενικότερα.
Εγώ το είχα αφήσει για αρκετά χρόνια ατάιστο θέλω να σας πω και εξού το κόμπλεξ με την κοπέλα στην αρχή και εξού κάτι παραπονάκια της "η λέξη είναι πήζω και όχι πίζω". Ναι κοπελάρα μου δίκιο έχεις. Αυτά είναι πράγματα που τα καλλιεργούμε και όσο τα χρησιμοποιούμε μεγαλώνουν ομορφαίνουν γίνονται πιο πλούσια. Τα τελευταία χρόνια τα μόνα βιβλία που άνοιξα ήταν της επιστήμης της ηλεκτρονικής. Έμαθα την χωρητική εμπέδηση και τον μετασχηματισμό fourier. Καθένας στο στοιχείο του.
Βλέπω όμως τελευταία στον εαυτό μου μια πολύ μεγάλη βελτίωση στον τρόπο ομιλίας μου. Ύστερα απο κάποιους μήνες κουβέντας με την κοπέλα και μετά από μερικά μυθιστορηματικά βιβλία που διάβασα η γλώσσα μου έχει λυθεί αρκετά σε σχέση με πρίν. Και μένει παρακαταθήκη... είναι κέρδος για εμάς. Σκέψου ότι για να βελτιώσεις τον κόσμο πρέπει απλώς να βελτιώσεις τον εαυτό σου. Και απλά να το κάνουμε όλοι!
Τι άλλο να πούμε για την γλώσσα....?
Οτι πρέπει να την βουτάμε στο μυαλό πριν μιλήσουμε... Αυτό ισχύει αν δεν δεν υπάρχει σίγουρη ροή από τον εγκέφαλο προς τα κάτω...
Οτι η γλώσσα κόκκαλα δεν έχει και κόκκαλα τσακίζει! Και να προσέχουμε πως την χρησιμοποιούμε γιατί τσακίζει εγωισμούς, φιλότιμα, δημιουργεί θυμό και μπορεί να φτάσει τον άλλον σε πολύ ακραίες ψυχολογικές καταστάσεις.
Είναι όμως και κάτι που αν χρησιμοποιηθεί σωστά μπορεί να μαλακώσει και τον μεγαλύτερο πόνο, να γαληνέψει και τον πιο βαθύ ωκεανό.
Καλό βράδυ... Θα τα λέμε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου