Κυριακή 4 Απριλίου 2010

Θα σε θυμομαστε


Πρωτα απ' ολα σας στελνω τις καλυτερες ευχες μου! Να ειστε ολοι καλα με υγεια πανω απ' ολα με τις οικογενειες σας και τους φιλους σας! Δεν θα γραψω τα κλασικα αυτων των ημερων... εχουν χασει πλεον την αξια τους... μου φαινονται κωμικα.

Αποψε ειμαι σιγουρος για ενα πραγμα. Αποψε αναψα το πιο αληθινο κερι στην εκκλησια λιγο πριν την ανασταση. Το αναψα για την ψυχουλα του Σταθη. Του παλιου μου συμμαθητη που μας αφησε στα 22 του και εφερε θλυψη στις καρδιες μας αυτες τις μερες. Ηθελα πολυ να τον αποχαιρετησω σημερα το πρωι στο νεκροταφειο της Ηλιουπολης οπως τοσα αλλα παιδια... Πιστευω οτι καταφερα να του αποδωσω την αγαπη μου αποψε. Ετσι τουλαχιστον νοιωθω εγω. Να ειναι λαφρυ το χωμα παλικαρι μου... Θα τα πουμε.

Προσοχη στο δρομο συνιστω σε ολους και κυριος τις μηχανες... Κι ο Σταθης μια φορα δεν προσεξε... δεν χρειαστηκε αλλη. Καλο πασχα, να περνατε ολοι καλα.

5 σχόλια:

  1. Ακριβώς τέτοιες μέρες χάσαμε κι εμείς πριν χρόνια στην σχολή μας ένα συμφοιτητή, τον Ανανία! Το πιο γλυκό και χαρούμενο παιδί, με γελαστό πρόσωπο και κόκκινα μάγουλα!! Ο ίδιος λόγος, μία κακιά στιγμή επάνω στην μηχανή! Θέλει μεγάλη προσοχή!!!

    Καλή ανάπαυση σε αυτά τα παιδιά και αναστημένες εύχομαι οι καρδιές όλων!!

    σε φιλώ εξύμνε μου ***

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Χρόνια πολλά!

    Ναι όντως να είμαστε προσεκτικοί γιατί τελικά η ζωή δεν διαρκεί πολύ... Να ζείτε να τον θυμόσαστε..

    Υγεία και ευτυχία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Γεια σου μικρε μου!Χριστος Ανεστη!Κριμα που το προσφατο σου ποστ ειναι λυπημενο.
    Λυπαμαι που εχασες ενα φιλο ολοι οι αποχωρισμοι ειναι δυσκολοι αλλα οπως ειπες κ εσυ με τον τροπο σου κανενας δεν ειναι παντοτεινος στην πραγματικοτητα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. να τον έχετε πάντα στην σκέψη σας. καλό σου βράδυ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή