Δευτέρα 11 Οκτωβρίου 2010

Ωριμαζοντας οι καταστασεις

Μολις εκανα μια μικρη βολτα στα γυρω blog, Τα ιστολογια που διαβαζα με μεγαλη διψα πριν δυο περιπου χρονια και με εχουν κυριεψει πολυ ομορφα συναισθηματα. Θυμαμαι που ηταν καμια δεκαρια blogs που εμπαινα και ξαναεμπαινα καθε μερα με την ελπιδα οτι κατι θα εχουν γραψει και θα διαβασω για να σχολιασω. Ηταν μια εποχη που ημουν ακομα αρκετα κλεισμενος στον εαυτο μου και καποιες σκεψεις ηθελα να τις μοιραζομαι αλλα δεν ειχα τους καταληλους ακροατες. Τους βρηκα λοιπον εδω, στον blogoκοσμο. Αναπολωντας τις μερες εκεινες εχω την αισθηση, ή μαλλον τη σιγουριά οτι τοτε εγραφα και πολυ καλυτερα απ' οτι τωρα. Βγαινοντας απο το λυκειο στα 18 μου αν και δεν ημουν και κανενας δυνατος μαθητης ειχα την αισθηση οτι πνευματικα ναι ειμαι κατι! Μεσα απο το blog καταφερα να μοιραστω αυτο το κατι, αλλα και να διαβασω ανιδιοτελεις σκεψεις απο ατομα σαν κι εμενα! Μεχρι τοτε διαβαζα τα σχολικα μου βιβλια με μηδενικο ενδιαφερον τις περισσοτερες φορες, περιοδικα αυτοκινητων με μεγαλο ενδιαφερον και τιποτα παραπανω! Επισης το blog μου εδωσε την δυνατοτητα οποτε θελω να συγκεντρωθω και να γραψω ενα κειμενο. Εκτενες ή οχι μικρη σημασια εχει, το θεμα ειναι οτι μετα το "σκεφτομαι και γραφω" του σχολειου, στο οποιο αναγκαζομασταν να γραψουμε για ενα συγκεκριμενο ξενερωτο συχνα θεμα, πιστευω οτι θα ειχα ξεκοψει απο το "αθλημα" και τωρα ισως να μην μπορουσα να γραψω αραδα της προκοπης.
Απο τοτε λοιπον που τα blog εκαναν αυτο το μπαμ και ειχαν παρει φωτια τα πληκτρολογια εχει περασει πολυς καιρος. Βγηκαν καινουρια κοινωνικα δικτυα τα οποια πηραν απο τον χωρο κοσμο που δεν τον ενδιεφερε τοσο να διαβασει οσο να γνωρισει ατομα κι ετσι πιστευω μειναμε λιγοι αλλα καλοι. Οπως γραφει και ο Dreamon στο τελευταιο του post και συμφωνω απολυτα, το blog ειναι το δικτυακο μας σπιτι.
Στο προηγουμενο ποστ μου ειχα επισημανει την δημοσιευση του Νικιπλου, γιατι ηταν μια μεστη ιστοριουλα που πιστευα οτι αξιζει να την διαβασει κανεις. Τωρα θα βαλω συνεσμο στο ποστ της Σοφιας το οποιο διαβασα πριν λιγο και μου αρεσε γιατι εχει το υφος που μου αρεσει να διαβαζω σε ενα blog ενος νεαρου ανθρωπου. Αληθινο! Σιχαθηκα πλεον να διαβαζω και να ακουω μεγαλοδημοσιογραφους να προσπαθουν να χαλκεψουν τις συνειδησεις του κοσμου (παντα μου αρεσε αυτη η λεξη). Πλεον δεν διαβαζω ουτε αθλητικα! Ουτε λογο για αθλητικη εφημεριδα! Με σεναρια και πιθανοτητες δεν νομιζω πλεον οτι πρεπει να ασχολουμαστε και να αγχωνομαστε για κανενα λογο. Τα πραγματα εχουν δυσκολεψει στην καθημερινοτητα μας και απαιτουν ολη μας την αφοσιωση εκει.

Αυτα λοιπον για αποψε. Μου εφυγε και η καψα να γραψω. Καλο βραδυ και καλα να περνατε! Η παρακατω φωτο απο την βολτα μου στη Ναυπακτο πριν απο λιγες μερες. Θα ξαναπαω σιγουρα!

5 σχόλια:

  1. Γ. τα δεδομένα αλλάζουν.Και απαιτούν την προσαρμογή μας...Και εμείς είμαστε εδώ για να βοηθάμε ο ένας τον άλλον

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σ΄ευχαριστω Δημητρακο! Ενωειται! Αν και απο το υφος που σχολιαζεις μαλλον κατι καταλαβες λαθος... ολα καλα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. καλά να περάσεις στην Έπαχτο!!!
    ωραία η φωτό, περιμένουμε κι άλλες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. σε πήγε στο καστρο το γομάρι???
    ή σε άφησε μόνο στο λιμανακι να περιφέρεσαι???

    Αααχ.... η ζωή προχωράει μπροστά.

    "Isn't it funny

    how day by day nothing changes

    but when you look back

    everething is different."



    Τα φιλιά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή