Το μέλλον απ' το παρελθόν

Ακούς κατά καιρούς τραγούδια που ίσως και να ξαναέχεις ακούσει αλλά δεν έχεις προσέξει τι λένε. Όταν έρεθει η στιγμή που θα προσπαθήσεις να προσέξεις τα λόγια του κομματιού όμως, νομίζεις οτι ανακάλυψες την Αμερική!! Κάπως έτσι ένοιωσα όταν άκουσα το παρακάτω τραγούδι. Και δεν θα έπρεπε να με εκπλήξει, πρόκειται για Φοίβο Δεληβοριά, του οποίου τα τραγούδια δεν είναι ποτέ μα ποτέ ρηχά. Ενας απο τους αγαπημένους μου νέους καλλιτέχνες και τραγουδοποιούς. Προσέξτε τα λόγια του κομματιού. Εγώ το άκουσα αρκετές φορές για να καταλάβω όλο του το νόημα και ακόμα δεν είμαι σίγουρος...

Στίχοι: Φοίβος Δεληβοριάς
Μουσική: Φοίβος Δεληβοριάς
Πρώτη εκτέλεση: Φοίβος Δεληβοριάς
(αυτά ίσως ήταν περιττά να τ' αναφέρω...)

Όταν λοιπόν την πρωτοείδε, ένιωσε πόσο ήτανε ξένος

Την αχρηστία των μαρμάρων και των γλυκών συγχορδιών

Τα ρούχα του και τα μαλλιά του μοιάζαν μιας άλλης ηλικίας

Ήταν κάποιος περασμένος κι αυτή ήταν τ΄ άγνωστο παρόν.

Αυτή ήταν τα καινούργια στέκια με τον πορτιέρη που διαλέγει

Αυτή ήταν που άλλαζε τις θέσεις στις λίστες επιτυχιών

Ήταν το τέμπο «move your body» κι ήταν ο θάνατος της γλώσσας

Κι ήτανε μπιτ που σπάει με βία το έμμετρό του παρελθόν.

Τα δυό τους μάτια πάντως μοιάζαν, κάπου θα υπήρχε η ίδια ρίζα

Πως άρχισε μια κοινωνία, αυτή εν κινήσει, αυτός κυρτός

Δεν είχε δίλημμα σε κείνην θ΄ απευθυνόνταν τα γραπτά του

Και ο ψαλμός του στο χορό της θα ΄βγαινε τελετουργικός.

Η εποχή μύριζε θειάφι, παντού κυκλοφορούσε χρήμα

Και από τα κάμπριο που δονούνταν βρεγμένα ανέμιζαν μαλλιά

Η αγάπη μες σ΄ αυτό το κάδρο ήταν του δρόμου οι πικροδάφνες

Έμοιαζε νάνε εκτός πεδίου μα υπήρχε μες τη μυρωδιά.

Της πρωτομίλησε με φόβο το βράδυ του γλυκού Σαββάτου

Που τα κανάλια δείχνουν σώου για να σκεπάσουν τη γιορτή

Σε κάποιο κλαμπ έξω απ' το χρόνο, τον κυκλικό που υπάρχει Πάσχα

Πήγε και τσούγκρισε τ΄ αυγό της και σπάσανε κι αυτός κι αυτή.

Κι όταν φιλήθηκαν εκείνη ένιωσε πόσο ήτανε ξένη

Την αχρηστία του ωροσκοπίου και των καλών συγκυριών

Ένιωσε μια καινούρια οδύνη να ξετυλίγει τα μαλλιά της

Κι ένα αεράκι να της φέρνει το μέλλον απ΄ το παρελθόν