Δευτέρα 3 Φεβρουαρίου 2014

Στα σύννεφα

Ο Γιάννης σηκώθηκε πρωί Δευτέρας για να πάει και πάλι στη δουλειά. Δεν γουστάρει καθόλου το πρωινό ξύπνημα, ειδικά τον χειμώνα και ειδικά τους τελευταίου μήνες. Τα προβλήμτα τον έχουν κάνει να φοβάται να ονειρεύεται, να σχεδιάζει, να βάζει στόχους. Ξέρει πολύ καλά οτι χωρίς να αισθάνεται οτι προχωράει στη ζωή του πέφτει σε ένα βούρκο μέσα στο μυαλό του και παγιδεύεται εκεί ακίνητος...
Ντύθηκε, πήρε την τσάντα του με τα εργαλεία του και ξεκίνησε για ένα μικρό ταξιδάκι. θα δούλευε για μερικές μέρες σε ένα εργοστάσιο κάπου στην Πελοπόννησο. Είχε εικόνα του εργοστασίου. Ήξερε περίπου πως είναι. Μεγάλο, επιβλητικό με τα τεράστια φουγάρα του να δεσπόζουν. 
Μετά από αρκετό δρόμο και πολλές σκέψεις, κατά κύριο λόγο δυσάρεστες. Πλησιάζει στην πόλη προορισμού του. Λίγες στροφές μετά....


... η φαντασία του δέχεται ένα πολύ μεγάλο ερέθισμα. Για πόσο ακόμα θα την περιορίζει? Υπερχείλισε...


"Δεν είναι ηλεκτροπαραγωγικό! Είναι εργοστάσιο παραγωγής σύννεφων!!!!"


"Ώστε εδώ φτιάχνονται!!!"


(Ηλεκτροπαραγωγικό εργοστάσιο της ΔΕΗ στην Μεγαλόπολη)

2 σχόλια:

  1. Τι να κλασουν αυτα? Να στριψουμε κανενα με μεγαλο χαρτακι εκει να δεις ντουμανια! :P

    Kαλημερα καλη δουλεια, και η φαντασια στην "εξουσια" της Ζωης παντα!!! Μονο ετσι θα βγουμε ζωντανοι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ωστε εκεί φτιάχνονται..... χμμ... :)

    τώρα που το λες, κάνα τέτοιο εργοστάσιο να βγάζει οξυγόνο δεν φτιάχνουμε, όλο ανθρώπινες μαλακίες ικανοποιούμε..

    τα σέβη μου στη φαντασία...

    ΑπάντησηΔιαγραφή