Δευτέρα 6 Απριλίου 2015

Ντόιτσερλαντ


Ξέρετε, ανακαλύπτω οτι η διάθεσή μου για γράφω στο blog δεν μου έχει περάσει, και να πω την αλήθεια χαίρομαι ιδιαίτερα! Η καθημερινότητα στην Αθήνα βέβαια μου έχει πάρει τα μυαλά. Θέλω να αδειάζω λίγο το μυαλό μου από σκοτούρες για να μπορώ να βρώ διάθεση να ανοίξω τον κειμενογράφο του blogger. Για μαντέψτε λοιπόν! Πού βρέθηκα για να τα καταφέρω!!! Το έχω καρφώσει από τον τίτλο κιόλας!
Εδώ και καιρό ενώ έχω δουλίτσα και δουλεύω καθημερινά παράλληλα ψάχνω να βρώ κάτι καλύτερο από άποψη προοπτικής, συνθηκών εργασίας και χρημάτων. Τα έγραψα και με την σωστή σειρά. Ψάχνοντας λοιπόν και μέσο ενός φίλου ήρθα σε επαφή με έναν τύπο ο οποίος φιλοδοξεί να μεγαλώσει μια μικρή επιχείρηση που έχει έχοντας τις πλάτες μιας μεγάλης γερμανικής εταιρίας ηλεκτρονικών συσκευών υψηλής τεχνολογίας.
Γνωριστήκαμε, τα είπαμε, με θέλει λέει!
"Μπορείς να πάρεις 2 βδομάδες άδεια από τη δουλειά σου να πάμε για εκπαίδευση στην Γερμανία?"

Και να σου τώρα ποστάρω από το Bocholt! Σε ένα μικρό ξενοδοχείο και τον έχω στο διπλανό δωμάτιο! Εδώ να σημειώσω οτι είναι η πρώτη μου φορά στο εξωτερικό και βεβαίως πρώτη φορά σε αεροπλάνο!! XD. Όντως σημαντική εμπειρία η πρώτη φορά σε αεροπλάνο!

Είχα πολύ καιρό να μείνω μόνος μου και αμέσως με θυμήθηκα. Έχει την αξία της και η μοναχικότητα. Η πλάκα είναι οτι ποτέ δεν έμενα μόνος μου! Για ένα μεγάλο διάστημα όμως τώρα καταλαβαίνω οτι ζούσα με την οικογένειά μου αλλά έμενα μόνος μου! Και τώρα που το καταλαβαίνω στεναχωριέμαι ακόμα περισσότερο για τον πατέρα μου που έφυγε από κοντά μας πρίν προλάβει να μας χορτάσει.

Όπως καταλαβαίνετε το ποστ δεν έχει θέμα. Ασυναρτησίες και σκόρπιες σκέψεις γράφω και πάλι. 

Τέλος πάντων τη δουλειά δεν την βλέπω να τσουλάει για την ώρα... Όταν μου λένε άνθρωποι που δουλεύουν ήδη στην εταιριούλα οτι μην παρατάς την δουλειά σου ακόμα και να το δεις μήπως μπορείς να κάνεις κάτι παράλληλα... το πολιτικό κλίμα στην Ελλάδα είναι ρευστό και οι Γερμανοί περιμένουν να δουν τι θα γίνει, δεν επενδύουν ακόμα... Το έχω πάρει το μήνυμα και το βλέπω ως εμπειρία 2 εβδομάδων και μόνο για την ώρα.

Αυτά λοιπόν για την ώρα! To Bocholt είναι μια μικρή πόλη στα σύνορα της Γερμανίας με την Ολανδία. Επαρχιακή πόλη με τα πράσινά της, τα δέντρα της, τις μονοκατοικίες της, πουλάκια ποδήλατα ησυχία και καθαριότητα! Πως είναι η Αθήνα δηλαδή... αυτό! Έλα που ο Αθηναίος την Αθήνα δεν την αλλάζει με τίποτα!! Τις καλησπέρες μου!!!

2 σχόλια: