Λαϊκόν

Δυο άνθρωποι όταν χωρίζουν
δυο καρδιές πονάνε χώρια
κάθε μια για το καλό της
στο μυαλό της βάζει όρια

Οι πιο μαύροι φόβοι βγαίνουν
απ' τα βάθη των ψυχών τους
που την σκέψη τους χωλαίνουν
και σκοτώνουν το εγώ τους 

Το μυαλό ζητάει βοήθεια
στο τραπέζι την μπουκάλα
βλέπει σαν μεγάλη γυάλα
να ξεφύγει απ' την αλήθεια

Μπαίνει μέσα και την ζάλη
σιγοκαίει με τσιγάρα
μα δεν βλέπει στη ζωή του
ότι τα 'κανε μαντάρα

Μη χαλιέσαι με ουσίες
πάλεψε για να αγαπήσεις
κι όταν θα σε ρίξει κάτω
απ αγάπη θα μεθύσεις